-
1 torby pod oczami
мешки́ под глаза́ми -
2 tor|ba
f 1. (opakowanie) bag- włożyć coś do torby to put sth in a bag- wyjąć coś z torby to take sth out of a bag2. (miara objętości) bag, bagful- torba ryżu a bag of rice3. (do noszenia różnych rzeczy) bag; (na zakupy) carrier bag, shopping bag- damska torba a handbag- torba podręczna a holdall- torba podróżna a travel bag- torba na ramię a shoulder bag4. zw. pl (opuchlizna) pouch, bag- mieć torby pod oczami to have bags under one’s eyes5. Zool. pouch- □ torby policzkowe Zool. cheek pouches■ pójść z torbami to be reduced to beggary- puścić kogoś z torbami to reduce sb to beggaryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tor|ba
-
3 torba
сущ.• карман• корзина• котомка• кошелек• кулек• кулёк• мешок• мошна• ранец• сак• сума• сумка• торба* * *torb|a♀, мн. Р. toreb 1. сумка;\torba podróżna дорожная сумка;
2. (opakowanie) пакет m;● \torbaу pod oczami мешки под глазами; pójść, puścić z \torbaami пойти, пустить по миру
* * *ж, мн Р toreb1) су́мкаtorba podróżna — доро́жная су́мка
2) ( opakowanie) паке́т m•- pójść, puścić z torbami -
4 bag
[bæg] 1. n( large) torba f; ( small) torebka f; (also: handbag) (damska) torebka f; ( satchel) tornister m; ( suitcase) walizka f; ( pej) ( woman) babsztyl m (pej)bags of ( inf) — (cała) masa +gen (inf)
2. vtto pack one's bags — pakować (spakować perf) manatki
animal, bird upolować ( perf)* * *[bæɡ] 1. noun1) (a container made of soft material (eg cloth, animal skin, plastic etc): She carried a small bag.) torba2) (a quantity of fish or game caught: Did you get a good bag today?) zdobycz2. verb1) (to put into a bag.) wsadzać do torby2) (to kill (game).) ustrzelić•- baggy- bags of
- in the bag
- bag lady
См. также в других словарях:
torba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. torbabie; lm D. torbareb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot ze skóry lub innego tworzywa, zwykle z uchwytem lub paskiem, służący do noszenia w nim różnych przedmiotów :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
torba — ż IV, CMs. torbabie; lm D. torbareb 1. «podłużny woreczek z papieru lub plastyku, używany jako opakowanie najczęściej do materiałów sypkich, drobnych; zawartość takiego opakowania» Torba papierowa, plastykowa. Torba z cukrem, z mąką, z kaszą.… … Słownik języka polskiego
